Liczenie momentu tensora sejsmicznego metodą pierwszych wejść fali P jest kopią algorytmu hybridmt-v1.2.2. MT liczy na podstawie przemieszczenia składowych pionowych pierwszych wejść fali P. Jednocześnie liczy rozwiązania: full, trace null i double couple. MT liczy tylko ze składowych pionowych sygnału.
Liczenie metodą pierwszych wejść fali P jest wybierane przez znaczenie opcji Old method (3 - Rys. 26). Wtedy w oknie sejsmogramu (5 - Rys. 26) wyświetlane są pary pionowych sejsmogramów prędkościowych i przemieszczeniowych dla stacji z zaznaczonymi falami P lub Pg na składowej Z i z policzonymi dla tych fal kątami wyjścia i wynurzania. Zaznaczenia opcji Apply incid. (4 - Rys. 26) Powoduje, że podczas liczenia tensora przemieszczenia na składowej pionowej, są dzielone przez cosinus kąta wynurzania. Przy stacjach powierzchniowych i niedokładnym modelu prędkościowym, dającym często wartości kątów wynurzania w pobliżu 90°, może to bardzo zawyżać wartości przemieszczeń.
Dla sejsmogramu każdej stacji, należy określić amplitudę przemieszczenia pierwszej fali P, przez wskazanie początku i końca fali, tj. punktu na sejsmogramie prędkościowym, w którym się zaczyna i punktu, w którym przecina wartość zerową, co oznacza maksimum przemieszczenia, jak na (Rys. 27). Początek i koniec fali oznaczane są na sejsmogramie niebieskimi liniami. Początek oznaczany linią przerywaną jest przyjmowany domyślnie jako czas fali P. Można go zmienić klikając na sejsmogramie prędkościowym prawym przyciskiem myszki z wciśniętym klawiszem Ctrl. Koniec fali oznaczony linią ciągłą określamy klikając na sejsmogramie prędkościowym prawym przyciskiem myszki. Koniec fali powinien pokrywać się z przecięciem osi zerowej sygnału prędkościowego i maksimum sygnału przemieszczeniowego. Czasami może na sygnał być nałożony dryft lub offset, wtedy klikając należy wcisnąć klawisz Shift, który powoduje, że podczas całkowania offset jest usuwany lub klawisze Shift i Alt, co powoduje, że offset i dryft jest usuwany (Rys. 28). Pojawia się wtedy na wykresie błękitna linia określająca obszar całkowania. Sygnał prędkościowy jest całkowany metodą trapezów a wynik całkowania jest oznaczany na sejsmogramie przemieszczeniowym w postaci dwóch niebieskich kresek poziomych. Mogą wystąpić nieznaczne różnice między tymi kreskami a sejsmogramem, wynikające z próbkowania sygnału oraz z tego, że zaznaczony koniec i początek fali może znajdować się miedzy próbkami sygnału. Większe różnica wymagają skorygowania początku lub końca fali.
Rys. 27 Wyznaczanie maksimum przemieszczenia
Rys. 28 Wyznaczanie maksimum przemieszczenia fali z uwzględnieniem offsetu sygnału
Po zaznaczeniu fal i naciśnięciu Computing liczone są trzy tensory momentu sejsmicznego i ich wynik jest wyświetlany w postaci „piłek plażowych” w pozycji (6 - Rys. 26). Naciśnięcie Ok zatwierdza wynik.
Do obliczeń MT wymagana jest liczba co najmniej 6 fal P. Limit ten został ograniczony w stosunku do limitu hybridmt-v1.2.2, gdzie wymagane jest 8 fal P, jednakże zalecane jest co najmniej 8 fal dla full solution MT i 7 fal dla trace null solution. W przeciwnym wypadku jakość wyniku jest niska. W takiej sytuacji po naciśnięciu Ok pojawia się komunikat (Rys. 29) i analityk ma możliwość podjęcia decyzji. Double couple MT jest zawsze dodawany do opracowania.
Rys. 29 Komunikat o rekomendacji ilości zapikowanych faz do wyliczenia MT